Zespół pałacowo - dworski w Piekarach wybudował Alfred Milieski, dziedzic majątku rodziny Żeleńskich. Wzniesiony na miejscu dawnego dworu pałac utrzymany został we włoskim stylu neogotyckim, z elementami neorenesansowymi; autorem projektu był Filip Pokutyński. Pałac ozdobiono tarasami, kilkoma małymi wieżyczkami oraz jedną, ośmioboczną wieżą widokową, do której można było wejść z każdej kondygnacji budynku. Bryła budowli jest nieregularna, w przeważającej części jednopiętrowa. Centralną część zajmują dwie klatki schodowe: paradna oraz przylegająca do niej druga, skromniejsza, prowadząca na drugie piętro do mieszkań służebnych. Parter zajmowały pokoje gościnne, kancelaria, salon męski oraz biblioteka. Część reprezentacyjna znajdowała się na
pierwszym piętrze; mieściły się tam dwa salony, jadalnia, pokoje pani domu, gabinet, sypialnie i pokój dla służby żeńskiej. Z większego salonu wchodziło się na obszerny taras,
z którego rozciągał się piękny widok na Tyniec. Willę w Piekarach otaczał starannie urządzony park. W pobliżu stały budynki gospodarcze: stajnie, spichlerze, stodoły, browar
i gorzelnia.
W 1908 roku zmarł Alfred Milieski. Jego dobra odziedziczył syn Witold, który w latach 30-stych sprzedał majątek rodzinie Braunów. W latach II wojny światowej pałac był siedzibą władz niemieckich. Na mocy reformy rolnej z 1944, po zakończeniu II wojny światowej, majątek Braunów upaństwowiono. Najpierw w budynku pałacowym umieszczono szkołę,
a później szpital. Po upadku PRL pałacyk został przekazany Gminie Liszki. Aktualnie trwa postępowanie mające ustalić prawo do majątku.
Obiekt ten wraz z zabudowaniami dworskimi pozostałościami spichlerza i oranżerii
oraz parkiem wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
